Zespół Szkół w Głuchowie

Z radością informujemy, że społeczność szkolna na swojego patrona wybrała Tadeusza Kościuszkę. Rozpoczęliśmy starania o nadanie szkole imienia.

UZASADNIENIE WYBORU PATRONA ZESPOŁU SZKÓŁ W GŁUCHOWIE:

Uważamy, że kandydatura Tadeusza Kościuszki na patrona Zespołu Szkół w Głuchowie jest doskonałym wyborem.

Zespół Szkół w Głuchowie to placówka o bardzo bogatej tradycji. Wkrótce obchodzić będziemy 60-tą rocznicę jej istnienia. Społeczność szkolna podjęła działania zmierzające w kierunku nadania imienia szkole. Posiadanie patrona sprawia, że placówka zyskuje swoistą tożsamość, która wyróżnia ją spośród innych. 7 stycznia 2025 roku decyzją uczniów, rodziców, pracowników szkoły na patrona został wybrany Tadeusz Kościuszko. Jednogłośnie podjęto decyzję, by szkoła nosiła imię Tadeusza Kościuszki. Wybór takiego patrona  wynikał ze świadomości ogromnej roli, jaką pełni szkoła w procesie zachowania i przekazywania historii, pamięci o ludziach zasłużonych, o bohaterach.

Szkoła jest instytucją, na której barkach spoczywa bardzo ważne zadanie, ponieważ wychowuje pokolenia młodych obywateli. Kształtuje ona wśród swoich uczniów odpowiednie postawy, poprzez przekazanie im najważniejszych wartości życiowych. Młodzi ludzie uczą się w niej szacunku do symboli narodowych, a także miłości do ojczyzny. Dążą do zdobywania wiedzy oraz przydatnych im w życiu umiejętności. Pomocą w realizacji tych celów jest patron szkoły, który odznacza się odpowiednimi cechami oraz stanowi autorytet godny naśladowania, za którym mają podążać dzieci. Dlatego właśnie wybór patrona, czyli opiekuna szkoły jest bardzo ważny w realizacji celów wychowawczych.

Tadeusz  Kościuszko  -    generał,   bohater. Urokiem osobistym i błyskotliwością umysłu zjednywał sobie otaczających go ludzi. Kościuszko był jednym z najpopularniejszych i znanych Polaków na świecie. W wielu krajach wznoszono upamiętniające go pomniki, jego imieniem nazwano najwyższy szczyt w Australii, wyspę   u wybrzeży Alaski,   miasto   w stanie  Missisipi. Patronuje wielu    przedsięwzięciom  i towarzystwom. Był jedynym Polakiem wśród 18 osób wyróżnionych obywatelstwem rewolucyjnej Francji. Napoleon Bonaparte  z uznaniem nazwał go „bohaterem północy”. Współcześni postrzegali go jako pogromcę tyranów, zapewne dlatego Juliusz Verne  umieścił jego portret w łodzi podwodnej Kapitana Nemo w powieści 20 mil podmorskiej żeglugi. Również George Byron wspominał  z uznaniem o sławie Naczelnika.  Tadeusz Kościuszko urodził się 4 lutego 1746  w Mereczowszczyźnie na Polesiu w  średnio zamożnej rodzinie szlacheckiej. Uczęszczał do szkoły pijarów, której niestety nie ukończył z powodu kłopotów finansowych owdowiałej matki. Uczył się w Szkole Rycerskiej. Jako jeden z jej najzdolniejszych  kadetów uzyskał pomoc finansową m.in. Czartoryskich i króla, aby wyjechać do Francji, gdzie zgłębiał wiedzę inżynieryjną, ekonomiczną, malarstwo i rysunek. W 1774 roku powrócił do Polski. Mieszkał u krewnych. Uczył córki hetmana Józefa Sosnowskiego rysunków, matematyki i historii, a w jednej z nich – Ludwice zakochał się. Niestety z powodu niewystarczająco wysokiego urodzenia i braku majątku jego starania o jej rękę zostały odrzucone przez ojca dziewczyny. Ta największa tragedia osobista skłoniła go do wyjazdu z kraju. Kiedy rozpoczęła się wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych Ameryki, postanowił wyruszyć tam, aby walczyć w imię wolności. Kościuszko wykazał się nieprzeciętnym talentem jako budowniczy fortyfikacji, a  szczególny rozgłos przyniosły mu zasługi inżynierskie, dzięki którym Amerykanie odnieśli sukces w bitwie pod Saratogą. Powierzyli mu budowę słynnej twierdzy West Point. W 1783 roku został generałem. W uznaniu za jego działania przyznano mu ok.250 ha ziemi i sporą sumę pieniędzy, którą mimo problemów finansowych przeznaczył na wykupienie niewolników i ich edukację. Jako jeden z trzech cudzoziemców został przyjęty do Towarzystwa Cyncynatów zrzeszającego najznakomitszych weteranów wojny o niepodległość USA. Do kraju powrócił w 1784 roku, ale z powodu braku etatu nie mógł wstąpić do wojska. Mimo skromnych dochodów, w swoim majątku ograniczył chłopom pańszczyznę. Po reformach Sejmu Wielkiego otworzyła się przed nim szansa na karierę w wojsku polskim. Jako generał wykazał się talentem dowódczym. Podczas  wojny polsko-rosyjskiej odznaczył się  w bitwach pod Zieleńcami i Dubienką. W 1792 roku podczas wojny z Rosją w obronie Konstytucji 3 maja otrzymał medal Virtuti Militari. Kiedy wojna została przegrana przez stronę polską, Kościuszko udał się do Francji, aby zabiegać o wsparcie dla planowanej w Polsce rewolucji. Nie otrzymał oczekiwanej pomocy ani nie zyskał zrozumienia w kraju. Pomimo tych przeciwności 24 marca 1794 roku na Rynku w Krakowie złożył przysięgę narodowi, rozpoczynając insurekcję. Aby zaangażować chłopów do walki 7 maja 1794 roku wydał Uniwersał połaniecki, na mocy którego m.in. otrzymali oni wolność osobistą, ograniczenie wykonywanej przez nich pańszczyzny. Po bitwie pod Maciejowicami – 10 października 1794 roku – ranny dostał się do rosyjskiej niewoli. Więziono go w twierdzy w Petersburgu do 1796 roku. Zwolniony, nie angażował się
w życie polityczne; nie zgodził się dowodzić Legionami, nie przyjmował propozycji Napoleona, któremu był niechętny. Ostatnie   lata   życia   spędził  w Solurze 
 w    Szwajcarii,    gdzie     zmarł    15 października 1817 roku. Takie oto słowa wypowiedział  W.H.Harrison w Kongresie USA w 1817 roku na wieść o śmierci Kościuszki powiedział: Kościuszko, męczennik wolności, już nie żyje… Sława jego trwać będzie dopóty, dopóki wolność panować będzie nad światem; dopóki na ołtarzu wolności jej obrońcy składać będą swe życie w ofierze, imię Kościuszki trwać będzie wśród nas. Trumnę z zabalsamowanym ciałem sprowadzono na ziemie polskie w 1818 roku i złożono w krypcie św. Leonarda na Wawelu, a serce w urnie na Zamku Królewskim w Warszawie. Na mocy uchwały senatu Wolnego Miasta Krakowa z 1820 roku upamiętniono postać Naczelnika usypanym kopcem – niezwykły pomnik odwiedzały w latach niewoli pielgrzymki Polaków.

Jednocześnie jest to postać związana z Głuchowem. Obok starego, pierwszego budynku szkoły znajduje się pomnik Tadeusza Kościuszki. Został on postawiony w hołdzie temu wielkiemu Polakowi w 100 lecie urodzin 15 X 2017 roku. Podczas Insurekcji Kościuszkowskiej w Głuchowie stacjonowały wojska powstańców.

Dla upamiętnienia 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości społeczność szkolna posadziła przy szkole dąb, któremu nadano imię Tadeusz.

Przyjęcie takiego  patrona pozwala oprzeć działania wychowawcze szkoły na następujących wartościach: patriotyzm, uczciwość, poświęcenie, zaangażowanie społeczne, otwartość na potrzeby drugiego człowieka. Tym zasadom wierny był Tadeusz Kościuszko. Patriotyzm, szacunek do tradycji narodowej, wierność własnemu narodowi i ojczystej ziemi, uznanie każdego człowieka - to wartości, którym służył Tadeusz Kościuszko. Tadeusz Kościuszko jest wzorem Polaka, który swym życiem potwierdził słowa wypowiedziane w młodości "Zawsze z myślą o Tobie Ojczyzno".

Opracował zespół ds. nadania imienia szkole